TEKLİF YAZILARI / MEHMET UÇAR

(mehmetucarcem@hotmail.com)
KARNE

            12 Haziran Cuma günü on sekiz milyon öğrenciye karne verildi. Karnelerle birlikte her öğrencinin çalışmasının karşılığını aldığını da söyleyebiliriz. Bazıları içine bir türlü sindiremese de karne bir aynadır ve mevcut durumu yansıtır. Karneyi beğenmeyen öğrenciler, notları değiştirerek eve götürmek yerine düşük puanların nedenleri üzerinde yeterince kafa yorarlarsa sonraki yıl daha da başarılı olabilir. Tıpkı öğrenciler gibi 'başöğretmen' seçmenin huzurunda yazılı sınava giren siyasi partiler de geçen pazar karnelerini aldılar ve iktidarından muhalefetine kadar her parti, dört yılın bir değerlendirmesini yapma imkânına kavuştu.

            7 Haziran 2015 genel seçim sonuçlarına bakıldığında kuşkusuz en başarılı parti HDP. Daha önceki iki yasama döneminde bağımsız olarak meclise giren ve grup kuracak sayıya zar zor ulaşan bir hareketin bu seçimde parti olarak seçime girme kararı önceleri biraz çılgınca bulunmuş ve %10'luk baraj nedeniyle iktidarın elini ovuşturmasına bile yol açmıştı. Ancak gerek kendi performansı gerekse AKP iktidarına ders verme eğilimindeki farklı seçmen kesimleri bunun en etkili yolunun HDP'ye ödünç destekle olacağına hükmettiler. Ayrıca bu %100'ü aşan başarıda ırkçı bir hareketten kitle partisine dönüşme eğilimi ile aday tercihlerinin katkısı da bir kenara not edilmeli. Henüz iktidar ortağı olma olgunluğuna ulaştığı söylenemese de HDP'nin mecliste yapacağı muhalefetin toplumun tüm katmanlarınca dikkatle izleneceği aşikâr.

            Seçimlerin ikinci başarılı partisi MHP olarak değerlendirilebilir. 2011 Seçimlerine göre %3'lük bir oran ve milletvekili sayısındaki artış seçmenin HDP'ye karşı fren mekanizmasını devreye soktuğu izlenimini vermekte. Bu kısmi artış özellikle İç Anadolu'da AKP'ye giden milliyetçilerin yuvaya dönüşü biçiminde de okunabilir. Ayrıca ilk defa 'güvenlik teması' dışındaki vaatlerin halkla ağırlıklı olarak paylaşılması ve aday tercihindeki titizlik seçmen teveccühünün MHP'ye yönelmesinde etkili oldu. Kanaatimizce AKP ya da CHP, hangi parti olursa olsun MHP'siz bir koalisyonu öyle kolay bir şekilde göze alamayacaktır. Zira bu tür bir tercih, o partilerin daha da erimesine ve MHP'nin yükselişinin devamına, büyük ihtimalle de bir erken seçimden birinci parti çıkmasına zemin hazırlayacaktır. Bu analizi Sayın Devlet BAHÇELİ'nin de net bir biçimde yaptığı seçim gecesindeki sıcak açıklamasının satır aralarında ve mimiklerinde gizliydi.

            CHP, onca somut vaatlerine nazaran bir yandan HDP'ye kaptırdığı oylarla diğer yandan laiklik dışındaki ekonomik söylemlerinin seçmenlerde henüz yankı bulmaması nedeniyle umduğunu bulamadan ve zarar/kar hanesinde çok da bir değişiklik olmadan çıktı seçimden. 2011 Genel seçimlerine kıyasla yerinde sayması CHP'nin toplumda ektiğini ilelebet biçemeyeceği anlamına gelmemektedir. Ben şahsen seçim sonuçları ne olursa olsun bu söylemlerin devamı etmesi halinde CHP'ye dönük ilginin er geç artacağına inanıyorum. Özellikle geniş muhafazakâr tabanda oluşacak güven duygusu ve geçmişe yönelik esaslı bir öz eleştiri CHP'yi tabiri caizse küllerinden yeniden doğuracak ve merkeze hatta iktidara bile taşıyabilecektir. Ancak özellikle AKP ile kurulacak bir büyük koalisyonda halka verilen sözlerin yerine getirilememesi durumunda ise bu olumlu havanın bereket getirmesi başka baharlara kalacaktır.

            SP çatısındaki Milli İttifak ise aldığı bir milyona yakın oyla her zaman bir partiyi yedekte bekletmeyi beceren muhafazakâr camianın işaret fişeği olarak ele alınmalıdır. Kendi içinden çıkan AKP'ye 'turuncu kart' gösteren seçmenin pekâlâ sonraki seçimlerde bu seçeneği değerlendirmesi mümkündür. Yüzdelik dilimine ve aldığı oya bakılmaksızın bu çizginin iktidarların faaliyetlerini denetlemek isteyenler açısından hayati bir değeri var. Şu da unutulmamalı ki eğer MHP ile bir seçim ittifakı yapılabilseydi seçim sonuçları hem MHP hem SP ve BBP hem de AKP açısından çok daha farklı olabilirdi.

            AKP'nin kuruluşundan ve 13 yıllık iktidarından sonra yaşadığı bu ilk yenilginin bir hezimet mi, yoksa bir uyarı mı olduğunun tahlilini yapacak olanlara şunu söylemek boynumuzun borcu: Bu millet 2002'de %34 ile 365 milletvekili;  2007'de %46 ile 341 milletvekili;  2011'de %50 ile 326 milletvekili verirken şimdi neden bu böyle bir tercih yaptı? Üzerinde düşünülmesi gereken ana tespit bu minvalde olmalı. Önceki seçime göre %10'luk düşüşün temel nedeni hangi yanlışlardı? Elbette cumhurbaşkanının seçim sürecinde nükseden miting düzenleme sevdası da ele alınmalı. Adil olan hiç kimse AKP iktidarlarının bu ülkeye hizmet etmediğini söyleyemez; ancak özellikle ustalık dönemindeki başta hukukun devre dışı bırakılması ile israf ve debdebenin yanı sıra dinin siyasi çıkar uğruna bu denli aşındırılması üzerinde yoğunlaşılacak hususlar arasındadır. Kendilerine araba devrilmeden önce de uyarılarda bulunan birisi olarak eğer isterlerse yüklü bir 'ev ödevi' verebilirim; ama AKP içinde bunu yapabilecek kadrolar hala var. Yeter ki onlar iradelerinin ipotek altına alınmasına bir kez olsun mani olabilsinler!.. Dost, acı söyler!..