TEKLİF YAZILARI / MEHMET UÇAR

(mehmetucarcem@hotmail.com)
İŞSİZLİK ve EKONOMİK RAKAMLAR

            Değerli okurlarım, Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) verilerine göre, gelişmiş ülkelerde temel işsizlik verisi olarak kabul edilen tarım dışı işsizlik yüzde 12.9'a çıktı. Yani her yüz kişiden on üç vatandaşımız fiilen işsiz durumda.

            İşsizlik Aralık’ta yüzde 10,9 ile son dört yılın zirvesinde gerçekleşti. İşsizlik Ocak 2011′de yüzde 11,1 olmuştu. Son yıllarda ekonomi ve yatırımlar yerine başka mevzuların peşinden sürüklenen kamuoyu bu sertlikte bir inişi sanırım öngörmüyordu?

            Türkiye genelinde 15 ve daha yukarı yaştakilerde işsiz sayısı 2014 yılı Aralık döneminde 3 milyon 145 bin kişi oldu. İşsizlik oranı ise yüzde 10,9 seviyesinde gerçekleşti. Türkiye İstatistik Kurumu'nun son rakamları böyle diyor.

            İşsizlik oranı erkeklerde yüzde 10,2 kadınlarda ise yüzde 12,6 oldu. Elbette bu rakamlar istatistiklere yansıyanlar... Kim bilir eve ekmek götüremeyen ve istatistiklere geçmeyen ne kadar babamız/annemiz daha var.

            15-24 yaş grubunu içeren genç işsizlik oranı yüzde 20,2 iken, 15-64 yaş grubunda bu oran ise yüzde 11,2 olarak gerçekleşti. En verimli yaşlarında insanlarımız/gençlerimiz üretimin dışında tutuluyorlar. Oysa bu tablo hayra alamet değil.

            Atanamayan bir bayan İngilizce öğretmeni Edirne'de yanına usulca sokulup biraz da mahcup bir edayla Orman Bakanı'na 'Ben hamileyim, vatana karşı görevlerimden birini yaptım; devlet de bana iş versin!' diyerek haklı beklentisini aktarıyor. Bakan, kendisinin Milli Eğitim Bakanı olmadığını söylemekle yetiniyor.

            Diğer yandan TL karşısında Dolar ve Euro'nun harareti söndürülemiyor ve aldı başını gidiyor. Ekonominin uzmanları gizli bir devülasyon yapıldığında hemfikirler; ancak oranında ayrılıyorlar. Sayın Cumhurbaşkanı dahi açıklamalarında bir finans krizden bahis açıyor.

            Sokağa, pazara iniyorsunuz ve her şey ateş pahası. Patates fiyatları tabiri caizse uçtu ve halkın tek yiyecek maddesi olarak görüp temin edebildiği patateste de bazı kara ellerin operasyon yaptığı konuşuluyor. Eti, muzu, biberi, turfanda sebze ve meyveyi zaten konuşmak bile istemiyorum. Çünkü alanı var, alamayanı var.

            Elektrik fiyatlarındaki artışları takip etmekte hepimiz zorlanır olduk. Su faturaları bir yıl öncesine göre yüzde yüz zamlı ve büyük şehir yasasının faturalar dışında büyüyen ve halka yansıyan tarafını görebilene aşk olsun.

            Petrolün varili, dünya piyasalarında 120 dolar seviyelerinden önce 50 doların biraz altına gerilemişti. Şimdilerde ise 66 dolar düzeylerinde seyrediyor; ama depoları fulleyebilene  rastlayamıyoruz. Doğrudan ve dolaylı vergiler nedeniyle dünyanın en pahalı yakıtını kullanmaya mecbur bırakılıyoruz.

            Merkez Bankası sürekli yıllık, orta ve uzun vadeli enflasyon ve faizlere yönelik beklentilerini değiştiriyor. Değişen rakamlar ve yıllık büyüme oranları, ekonominin ranttan üretime geçilmediği takdirde sürdürülebilir olmadığını net olarak ifade ediyor.

            AKP iktidarlarında herkes gibi benim de güvenimi kazanan ancak farklı mihraklarca çeşitli yollardan itibarsızlaştırılmaya çalışılan Sayın Ali BABACAN'ın ve ekonomi yönetiminin son günlerdeki açıklamalarına kulak verdiğinizde daha evvel teğet geçen ekonomik krizlerin bu sefer farklı olabileceğini kestirmek için profesör olmak gerekmiyor.  

            Mızrak çuvala girmiyor artık. Özelleştirmelerle, arazi rantlarıyla, mevcut ekonomi yönetim tarzlarıyla yaşanan bu ekonomik tıkanmanın aşılması mümkün gözükmüyor. Ufukta çözüm için yatırımların artması ve üretimin canlandırılmasından başka bir çıkar yol yok. Yoksa bu işsizlik rakamlarını ve ekonomik göstergeleri de arayacağımız günler uzak değil. Bunu anlamak için kâhin olmaya hacet yok; zira sokağın ateşi yüksek ve geçim zorlaşıyor.

            Özellikle seçim zamanlarında geçim derdinin artması, insanları farklı vaatlerin peşine takılmaya sevk ettiğinde, kaynak nerede, türü sorularla halkı ikna etmenin zorlaşacağı da muhakkaktır. Madem kaynak yoktu; o halde sergilenen müsrifliğin, israf ekonomisinin niye tercih edildiğini sorması da yadırganmamalı vatandaşların. Halk çaresiz, yeni bir umut arıyor, umudu kim verirse ona yönelmesi de kaçınılmaz oluyor. Biri yer biri bakarsa daha ne olacaktı?