Muhtemelen bugün siyasi çevreler engelliler için neler yaptıklarını, engellilerin sorunlarını nasıl çözdüklerini sayıp dökecekler, ballandıra ballandıra anlatacaklar ve belki de bazı engellilere basının huzurunda ödüller vererek poz poz resimler çektireceklerdir. Ama gerçeklik böyle mi? Bugün engellilere yönelik ayrımcılık her yerde sürüyor. Görme engellilerin Borçlar Yasasıyla elde ettiği imzalarının tanık gerekmeksizin geçerli sayılmasına ilişkin hükmü,  Hukuk Muhakemeleri Yasasının 206. maddesinin yanlış yorumuyla bankalarda uygulanmıyor. Rapor yönetmeliği hak kayıplarına yol açmayı sürdürüyor. 2022 sayılı yasa muhtaç engellileri güç duruma düşürecek biçimde hatalı uygulanıyor, muhtaç engellilerin kapısına haciz memurları dayanıyor.

Gerçek ihtiyaç sahipleri evde bakım ücreti hakkından yararlanamazken, ihtiyacı olmayan kimilerine bakım ücreti ödeniyor. Fiziksel çevre düzenlemelerinin yetersizliği, engellilerin yaralanması ve dahi ölümlerine yol açmaya devam ediyor. Söz verilmesine rağmen Birleşmiş Milletler Engelli Hakları Sözleşmesinin uluslar arası hukukta hak aramayı düzenleyen ihtiyari protokolü, onanmak üzere bir türlü TBMM’ye getirilmiyor.

Körler Okulları kapatılma riskiyle karşı karşıya bırakılırken, engelli öğretmenler de atanamayan arkadaşlarıyla aynı kaderi paylaşıyorlar. Bu listeyi sayfalar boyu uzatmak mümkün. Biz yalnızca satırbaşlarıyla başta görme engelliler olmak üzere engellilerin canını en çok yakan birkaç soruna değinmekle yetiniyoruz.  Engelliler, bütün sorunları çözümlenmiş olarak engelsiz bir Türkiye’de yaşamak için daha ne kadar bekleyecekler? Altı nokta Körler Derneği olarak, aşağıda sıraladığımız sorunların ivedilikle çözülmesini istiyoruz.

Engellilere verilecek Sağlık Kurulu Raporları Yönetmeliği, daha fazla hak kayıplarına yol açmadan bir an önce değiştirilmeli; sakatlığın tespitinde Dünya Sağlık Örgütünün kriterleri yasallaştırılmalıdır. 2022 Sayılı Muhtaçlık Yasası ivedilikle değiştirilmeli;; muhtaçlık aylığının ödenmesi için “ bakmakla yükümlü kimsesi olmama” koşulu kaldırılmalıdır. İşsiz engellilere, işe girinceye dek asgari ücrete yakın bir düzeyde sakatlık tazminatı ödenmelidir.

Bakım hizmetlerinden yararlanmak için ailede birey başına düşen gelirin asgari ücretin 2/3’ü oranının altında olması koşulu kaldırılmalı; devlet bakıma muhtaç tüm yurttaşlarına ücretsiz bakım hizmeti sunmalıdır. Bankaların ve kimi noterlerin yasal düzenlemeye rağmen görme engelli bireylerden iki tanık istemeleri zulmüne derhal son verilmelidir.